Jill : ‘Het mooie is dat eten mensen met elkaar verbindt’

Ze heeft een achtergrond in de gehandicaptenzorg en een passie voor eten. Daarmee is Jill de perfecte begeleidster voor de werknemers met een verstandelijke beperking van het eet- en werkcafé van het Huis van Leusden. Ze ziet hoe ze groeien van het werk. ‘Ze teren de hele dag op een compliment over hun kookkunsten.’

Soep, tosti’s smoothies, er is van alles te krijgen in het eet- en werkcafé van Het Huis van Leusden. Deze week staat er een tosti kapsalon op het menu, bedacht door Fabrice. ‘We bedenken altijd samen wat we maken,’ vertelt Jill. ‘Dat is belangrijk voor de motivatie om de gerechten te maken en te verkopen. Gerechten die de werknemers zelf hebben gemaakt, prijzen ze vol enthousiasme aan.’

Het eet- en werkcafé is de lunchplek voor de ambtenaren van het Huis van Leusden. Ook ZZP’ers mogen er, buiten Corona, werken en lunchen. De gemeente heeft de werkplekken in het café bewust beschikbaar gesteld voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Werknemers Fabrice, Judith en Theobald wonen bovendien om de hoek, in een zelfstandig appartement in het Huis van Leusden. Dat ze niet afhankelijk zijn van een busje of taxi, vindt Jill goed voor hun autonomie en eigenwaarde. ‘Hoe mooi is het om zelfstandig naar je werk te gaan. Dat doen jij en ik toch ook!’

Een geschikte uitbater vinden voor het café was echter een uitdaging. De werknemers hebben specifieke begeleiding nodig die een gewone uitbater meestal niet kan bieden. Jill ‘Je moet bijvoorbeeld uitleggen hoe je hygiënisch werkt, hoe je groente snijdt, soms met behulp van pictogrammen. En als we de deadline niet dreigen te halen, moeten niet zij maar wij een tandje extra bijzetten.’

Jill van Qlichef, was met haar jarenlange werkervaring in de gehandicaptenzorg en haar ervaring als ondernemer, ze had een eigen banketbakkerij, de perfecte match. Ze geniet van het werk. ‘Het mooie van eten is dat het mensen met elkaar verbindt. De ambtenaren en de burgemeester komen hier lunchen. Ook onze werknemers zien dat je met eten mensen blij kunt maken. En als klanten zeggen dat het gesmaakt heeft, zie je ze glunderen. Op zo’n compliment teren ze de hele dag.’ Een dergelijk compliment heeft bovendien meerwaarde omdat het niet van een begeleider komt. Jill: ‘Een begeleider heeft een coachende rol maar een ambtenaar heeft niets te winnen of te verliezen met zo’n uitspraak.’

Jill vindt het belangrijk dat mensen met beperkingen meer zichtbaar worden in de maatschappij en niet afgescheiden in een instelling leven. ‘Ze horen er ook bij.’ Een initiatief als het eet- en werkcafé geeft mensen zonder beperking de kans om deze groep te ontmoeten en hun blik te verruimen. ‘Zo zien ze dat mensen met beperkingen niet alleen maar die mensen met het syndroom van Down zijn, die bij Johnny de Mol komen. Het zijn ook mensen met een kinderwens, een rijbewijs en carrièredromen.’

De contacten tussen de ambtenaren en de werknemers beperken zich meestal tot gesprekjes over koetjes en kalfjes. Soms springt Jill in als ze aan de blik van iemand ziet dat hij wat hulp nodig heeft. ‘Soms blijven ze maar doorkletsen’ legt ze uit. ‘Signalen dat het genoeg is, vangen ze niet op. Dan zie ik dat zo’n ambtenaar niet weet hoe hij ermee om moet gaan.’ Gewoon begrenzen zoals je met ieder ander ook zou doen, is dan haar advies. ‘Daar leren onze werknemers ook van. Zo knuffelde Judith vóór corona graag met iedereen. Door corona moesten we dat echt begrenzen. En, ook tot onze verbazing, kon ze dat heel goed aan. Ze is er veel volwassener en stabieler door geworden.’

“Waar je leeft, waar je ontmoet.” Dat is het motto van Zenzo. Als ontwikkelaars van maatschappelijk vastgoed geloven wij in de kracht van sociale contacten door toevallige ontmoetingen. Het Huis van Leusden is een multifunctioneel gebouw met zorgwoningen, koopappartementen, een eet/werkcafé, het gemeentehuis en enkele maatschappelijke organisaties.