Nieuw maatpak voor onderwijsvisie

Bij een school denken veel mensen aan een gebouw met leslokalen. In het geval van het Leonardo College als ”sportschool” is het daarnaast logisch dat er voldoende gymlokalen voorhanden zijn.  Toch zijn dat niet alleen de uitgangspunten voor de inrichting van het nieuwe schoolgebouw. In plaats van de traditionele denkbeelden is de leerbehoefte van leerlingen centraal gesteld. Wat hebben zij nodig om hun opleiding op de best mogelijke manier te doorlopen?

Om die vraag te beantwoorden is het leerpatroon ontleed en opgedeeld in vier activiteiten: instructie, verwerking, vaardigheden en verdieping. De instructie is voor elke leerling gelijk, dus waarom zou je niet voor alle leerlingen tegelijk verzorgen? Vandaar dat er een collegezaal is opgenomen in het ontwerp van het nieuwe gebouw. De verwerking van instructie en vervolgens de vaardigheden en de verdiepingen worden door leerlingen en docenten opgepakt in kleine groepjes. Voordeel: meer aandacht en interactie.

Het gevolg is dat er in mindere mate klassikale lesroosters bestaan. De lessen kunnen daarnaast ook variëren in tijdsduur, afhankelijk van de activiteiten. Bijkomend voordeel is dat de docentenstaf flexibeler en efficiënter wordt ingezet. Er zijn bijvoorbeeld minder docenten nodig voor instructie. Tijd die in plaats daarvan kan worden besteed aan evaluatie en onderwijsvernieuwing. De verwachting is dat daarmee ook de werkdruk voor docenten afneemt. Maar het belangrijkste: zowel leerlingen als docenten komen meer in hun kracht.

Het nieuwe Leonardo College wordt dus meer dan alleen een nieuw gebouw. De traditionele school met gangen, lokalen en een aula wordt ingeruild voor een eigentijdse leeromgeving. Maar hoe richt je die precies in? De toekomstige gebruikers – in dit geval docenten die bètavakken geven – praten mee over de inrichting van hun eigen ruimtes. Dat gebeurt in verschillende sessies. Nadat eerst de wensen in kaart zijn gebracht, zijn wij namens de LEO aanwezig bij de bijeenkomst waar de puntjes op de i worden gezet. Stuk voor stuk passeren de tekeningen voor de inrichting van de ruimtes waar straks biologie, natuurkunde en scheikunde wordt gegeven.

Dat het userteam meepraat over de inrichting van de bétaruimtes zien de docenten als meerwaarde. ”Fijn dat we op deze manier invloed kunnen hebben,” zegt docent natuurkunde Aziz Hadri. ”Met natuurkunde en scheikunde lopen we in het huidige gebouw tegen beperkingen aan. Straks kunnen we op een andere manier lesgeven dan alleen klassikaal aan dertig leerlingen tegelijk. Ik vind het ook mooi dat de bèta sectie bij elkaar wordt gebracht. Dat verhoogt de samenwerking tussen collega’s en ik hoop ook dat de leerlingen de verbanden tussen de exacte vakken daardoor beter gaan begrijpen.”

”We willen innovatieve dingen doen, maar daar moet dan wel de ruimte voor zijn,” vult docent scheikunde Joris Kuipers aan. ”In kleine groepjes werken, maar ook een keer een hoorcollege waarbij je aan vier klassen tegelijk lesgeeft. Ik denk dat we meer de diepte in kunnen met ons onderwijs. Dat is gaaf.