Echt wonen op Nobelhof komt snel dichterbij

Op de bouwkavel van Nobelhof in Oosterwold liggen de bouwwerkzaamheden strak op schema. De realisatie van dit project met zelfstandige woningen voor jongvolwassenen met een verstandelijke beperking komt nu steeds dichterbij. Als alles gesmeerd blijft lopen, betrekken de toekomstige bewoners in de loop van 2023 hier hun gloednieuwe eigen studio’s. Die studio’s zijn, met een aantal gemeenschappelijke ruimtes, ondergebracht in vier woongebouwen. Die gebouwen zijn op hun beurt weer geplaatst in de vorm van een ouderwetse hoeve. Het wordt een prachtig complex op een bijzondere locatie. Omringd door heel veel eigen grond. Natuurlijk gaat het hier pas echt bruisen als het gebouw er ook staat. Als de toekomstige bewoners hier gaan wonen en leven. Maar wie zijn zij eigenlijk, die bewoners? En wat zijn hun dromen, wensen en verwachtingen? Dat vertellen Isabella van den Donk, Pippa Kieft en Robin van Blokland ons het liefst zelf. Zij zijn drie van de jongvolwassenen die reikhalzend uitkijken naar de dag waarop ze echt naar Nobelhof verhuizen.

Isabella is 25 jaar, geboren in Rotterdam en opgegroeid in Brazilië. Haar Braziliaanse roots heeft ze van haar moeder. Sinds ze weer in Nederland is, woont ze in Almere. Maar je vindt haar ook regelmatig in Rotterdam waar haar vader woont. Ze spreekt zowel Nederlands als Portugees. Zingen is voor haar een belangrijk deel van haar leven. Dat doet ze in het Portugees, Engels en Nederlands. Elke woensdag is het oefenen geblazen met haar band Experience en regelmatig treedt ze op. Ze is gek op glitters en staat dan ook nooit zonder glitters op het podium. Behalve dat is ze ook weg van de kleur paars. “Als ik straks hier mijn eigen huis heb, wil ik daar paars als kleur”, vertelt Isabella. “En in mijn slaapkamer wil ik een kleine kroonluchter en in de woonkamer ook. Met glitters natuurlijk. Wat ik hier ook wil is een kamer waarin ik fijn kan zitten. Met stoelen met een leuning. En een zachte bank met kussens. Ik vind het ook heel leuk dat ik hier kom wonen omdat ik dan nieuwe dingen ga leren. Ik wil graag leren om iets op Spotify te zetten. Mijn eigen muziek. Maar ik weet niet zo goed hoe dat moet, dus dat wil ik leren. Spannend is het ook wel omdat ik moet wennen om thuis weg te gaan. Maar dat komt wel goed want ik heb veel vrienden en vriendinnen. En sommige komen hier ook wonen.”

Pippa woont bij haar ouders in Amsterdam. Ze is 21 jaar en heeft nog een jongere zus en broer die ook thuis wonen. Ze werkt al een hele tijd, een groot deel van de week, bij Bijzonder Amsterdams op het keramiekatelier. Daar maakt ze de mooiste kopjes en kommetjes die ze heel precies met de hand beschildert. Daar is ze heel goed in. Uit haar handen komen kleine kunstwerkjes waarvan er niet een hetzelfde is. Daarnaast bedient ze ook nog in een buurtrestaurant. Pippa houdt van dansen en lekker eten. En ook van mooie kleding. In Anders mooi, dat haar moeder schreef, lees je daar deze treffende zin over: “Laatst mocht ze een stylist helpen bij een fotoshoot. Zij ging meteen setjes uitzoeken en de kleding opvouwen, want dat doet ze graag.” Pippa vindt het fijn onder de mensen, maar is soms ook graag op zichzelf. Dan luistert ze muziek of kijkt filmpjes op haar Ipad. Ze heeft een gevoelig karakter. Ruzie, lawaai en onverwachte gebeurtenissen kunnen haar helemaal van slag maken. In de coronatijd is ze gestopt met praten, maar ze begrijpt prima wat je zegt. Op de vraag of ze zin heeft om op Nobelhof te komen wonen en hier lekker haar eigen woonruimte te krijgen, reageert ze met een glundering. En ze geeft een high five om haar enthousiasme kracht bij te zetten. Wat voor haar vooral belangrijk is op Nobelhof, brengt haar vader voor haar onder woorden: “Pippa moet zich hier helemaal thuis voelen, zichzelf kunnen zijn en vrienden kunnen maken. En belangrijk is ook dat ze zich kan vasthouden aan een herkenbare dagstructuur.”

Robin houdt heel erg van dieren. Op de vraag of hij zin heeft om te verhuizen, is zijn eerste antwoord: “Ja, maar ik vind het wel leuk als er ook dieren komen. Maakt niet uit wat voor dieren. Vissen, honden, geiten, paarden, als ze maar leuk en lief zijn.” Robin is 34 jaar en woont net als Isabella en Pippa nog thuis bij zijn ouders. Hij heeft vier broers en zussen, waarvan een zus ook nog thuis woont. Van zichzelf is Robin heel rustig, maar de drukte van een gezin is hij wel gewend. Hij ziet iedereen ook regelmatig en vindt dat geweldig. Het liefst heeft hij altijd mensen om zich heen. Een paar dagen in de week is Robin te vinden op de Stek in Almere. De Stek is een kinderboerderij en tegelijk een kleine manege. Hier zorgt hij onder begeleiding voor de dieren en de paarden. Hij is daar als een vis in het water want hij is graag de hele dag buiten in de weer. “Naar buiten kunnen en een tuintje om in te zitten, dat wil ik graag’’ zegt Robin. “En op mijn kamer een tv en een mooie bank. En mijn eigen koffiezetapparaat, waar je meteen koffie uit hebt.” Robin blijkt een stevige koffiedrinker te zijn, dus die wil hij zelf kunnen zetten. En hij is trouwens ook gek op lekker eten. Hij vertelt nog dat hij hier al enkele bewoners kent. Die heeft hij al gezien en ook dat vindt hij fijn. Ja, ook Robin heeft er veel zin in om hier te komen wonen.

Isabella, Pippa en Robin kunnen niet wachten. Nog even en dan gaan ze echt verhuizen. Nu hebben ze nog hun ouderlijk huis als vaste basis, maar straks ruilen ze dat in voor Nobelhof. Met begeleiding gaan ze hier een zo zelfstandig mogelijk eigen leven leiden. Met hun eigen woonruimte en alles erop en eraan. Voor mensen als Isabella, Pippa en Robin betekent dat een extra uitdaging. Op zichzelf wonen is voor hen geen vanzelfsprekendheid. Zenzo Maatschappelijk Vastgoed is als ontwikkelaar nauw betrokken bij de realisatie van Nobelhof. Wij vinden het belangrijk dat iedereen kan meedoen in de maatschappij. Dat ook mensen met een beperking zich waardevol voelen, zichzelf kunnen zijn en dus ook zo zelfstandig mogelijk kunnen wonen. Meer weten over onze aanpak en visie? Neem contact met ons op.